δυσάγκαλος

δυσάγκαλος, -ον (Μ)

1. αυτός ο οποίος δύσκολα περιλαμβάνεται («δυοῑν δυσάγκαλον μεριζομένων ἄχθος», Κ. Μανασσής)

2. μτφ. ο μη ανεκτός, ανυπόφορος.